INKT

Het is wel grappig, ik doe zo’n beetje alles via mijn laptop en/of computer op werk, ik typ wat af en hou ervan… Ik maak graag verslagen, typ lekker mijn blogs, kan grote delen van emails soms echt 5x opnieuw typen, omdat ik het typen gewoon zo lekker vind, verslávend bijna. Niet geheel efficiënt op sommige tijden i know, maar.. ik kan wel echt heeel snel (niet-blind)typen, dus qua tijdverspilling valt t allemaal wel mee…

Aan de ándere kant heb ik nog steeds een enorme drang naar inkt… Gewone, normale, reguliere, vlekkerige inkt. Mijn rechterhand smacht naar een (vul)pen en ouderwets papier. In mijn huis liggen dan ook overal post-its, werk graag in en met mijn papieren agenda en bezit wel 100 bal/vulpennen in verschillende vormen, maten en kleuren die je op de meest rare plekken in huis terugvindt (lekker handig als je een peuter in huis hebt trouwens, dan is het een beetje jammer wanneer ik voor de zoveelste keer pen van de muur/bank/kast af moet schrobben…). Om nog maar niet te spreken van de talloze opschrijfboekjes en notitieblokjes die ik nooit volschrijf en altijd weer nieuw koop ‘omdat die ene zo leuk is, die moet ik hebben!’. Kortom: ik hou van inkt.

Trouwens, niet alleen op papier. Nope, ook op huid. Inkt op huid. Heel heel heeel moddervet.

Ik kan met bewondering kijken naar mannen en vrouwen vol ge-inkt met bizar geweldige kunstwerken, alhoewel ik zelf nooit mijn hele lichaam zou willen versieren op die manier. Wat wel weer een beetje tegenstrijdig is, want na mijn eerste tattoo wist ik direct dat dit niet de laatste zou zijn. Ik denk dat 9 van de 10 mensen die een tattoo hebben, dit totaal zullen herkennen. One is never enough. Wat is dat toch met tattoos?

Het is zoiets intiems en persoonlijk, een vereeuwiging van je gevoel/wens van dat moment. Of van een ervaring/gebeurtenis/life changing moment die je echt nooit, Nooit, NOOIT meer wil vergeten…

Dus waarom niet meer van dat soort bijzonderheden voor altijd in je huid laten graferen? Elke tattoo is een vastlegging van een momentopname, en ja…mensen kunnen achteraf ook spijt hebben van de tattoo in kwestie. Maar als je er altijd bij stil blijft staan waaróm je die tattoo toen hebt laten zetten, vergaat de schoonheid en betekenis hiervan nooit.

Het hebben van een tattoo is tegenwoordig mega geaccepteerd natuurlijk, in alle lagen van de bevolking hebben mensen tattoos. Misschien is het wat gehypet in het laatste decennium, is het helemaal ‘in’ om een tattoo te hebben  en zijn er dus voor mijn gevoel niet heel veel mensen meer over met een compleet lege en ‘schone’ huid.

Bizar veel mensen met een tattoo, maar dus ook net zoveel bijzondere en persoonlijke betekenissen op een lijf… als een soort wandelend dagboek… waanzinnig toch?

 

Inmiddels ben ik trotse bezitter van 3 tattoos. Nog steeds vind ik ze he-le-maal het einde, hoe ze eruit zien en vooral waar ze voor staan. En mijn laatste tattoo heb ik kort geleden laten schrijven. Letterlijk schrijven, want het zijn woorden. Woorden die me kippenvel gaven vanaf het moment dat ik ze zag (en ze eerst digitaal heb bewonderd, wat dan weer een héérlijk contrast is met daadwerkelijke ‘inkt’) en ze bekeek vanuit mijn gevoel.

Woorden die op elk moment iets met me zullen doen, me altijd zullen helpen, me altijd ondersteunen in welke situatie dan ook. De simpele woorden die ik heb laten vereeuwigen in mijn huid zijn ‘inhale exhale’.

Een tattoo is mega persoonlijk, dus in míjn situatie, mijn leven, betekent deze tattoo dat ik vaker stil wil staan bij en in het moment. Als ik me opgejaagd voel: inhale, exhale. Als ik een driftbui voel aankomen (of er al even lekker middenin zit): inhale, exhale. Als ik op een plek sta waarvan de schoonheid niet te bevatten is: inhale, exhale. Het gaat om een stukje bewustwording, mijn bewustwording. Er zijn, het voelen, goed ademen en accepteren (en vast ook iets met loslaten van dingen, maar dat is soms nog wel even een hele opgave).

Inhale exhale. Zelfs nu ik de woorden keer op keer teruglees en weer even stiekem naar de binnenkant mijn pols kijk (waar ze geschreven staan), adem ik bewuster in en uit. Ze geven me instant wat ik nodig heb, lijkt het wel.

Ik krijg van deze woorden vast nooit genoeg, en dat is maar goed ook. Ik vraag me alleen af of ik überhaupt ooit genoeg krijg van tattoos en zo niet, ik over 5 jaar ook een kleurrijke sleeve heb en een rug vol poëzieplaatjes en aanvullende pakkende teksten met verweven cryptische symbolen.

Ik weet sowieso (al ongeveer vanaf de geboorte van Lijn) welke bijzondere tattoo ik nog meer bijzonder graag op mijn lijf wil, zelfs welke artist deze mag zetten (is alleen mega ver vantevoren volgeboekt) en op welk deel van mijn lijf.

De tijd zal het leren of er straks nog een schoon/leeg stukje huid overblijft op me, maar tot die tijd pak ik mijn laptop er lekker bij om deze en vele andere blogs te typen en gebruik ik nu eerst even een echte pen om een dikke vette krul te zetten naast de hele belangrijke afspraak die ik net heb gehad bij de tattooartist…

 

Ps. Heb jij ook tattoos, of denk je erover een te laten zetten, en wat is de betekenis voor jou?

 

23 thoughts on “INKT

Laat een reactie achter op A Fashion Taste Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *