Wake me up, B*tch!

 

 

Maar Leen, hoe zit het nou met je blog? Hoorde ik van meerdere mensen, op meerdere dagen, in meerdere weken, met meerdere communicatiemiddelen. En dan daar vaak achteraan: ik mis het joh! Je schrijft zo lekker! Ik ben nieuwsgierig naar de rest… enzovoorts.

‘Jaaaa…dat is even een dingetje, maar komt wel weer!’, zeg ik leugenachtig enthousiast terug, terwijl ik dit puur zeg om het gesprek niet verder aan te hoeven gaan. Ik ben nl even zeer weinig gemotiveerd, en dat voelt tegelijkertijd zo ruk! Want ik had toch echt een belofte gemaakt met mezelf dat ik om de week iets zou posten! En belofte maakt…. Juist dat dus.

Ondertussen krijg ik emails via mijn blogmail binnen of ik een product wil promoten via mijn blog en aanmeldingen bij allerlei blogkanalen. Via facebook zit ik bij 10-tallen bloggroepen/communities (even serieus, je hebt echt geen idee hoeveel er werkelijk zijn!), en elke dag komen er weer talloze blog-feeds langs op mijn tijdlijn, die ik snel weg klik. Beetje confronterend omdat ik al weken geen nieuwe content heb geplaatst… oops…

Het was zo mooi, die paar maanden in 2017. Het was zo lekker en het voelde goed. Daar zo actief mee bezig zijn. Maar nu? What happened? Ik baal van mezelf, voel me een faler en mijn heerlijke innerlijke criticus, of zoals ik haar noem mijn ‘Bitch’, zegt: zie je nou, jij kan dit helemaal niet. Jij bent geen doorzetter, je geeft makkelijk […]