Wake me up, B*tch!

 

 

Maar Leen, hoe zit het nou met je blog? Hoorde ik van meerdere mensen, op meerdere dagen, in meerdere weken, met meerdere communicatiemiddelen. En dan daar vaak achteraan: ik mis het joh! Je schrijft zo lekker! Ik ben nieuwsgierig naar de rest… enzovoorts.

‘Jaaaa…dat is even een dingetje, maar komt wel weer!’, zeg ik leugenachtig enthousiast terug, terwijl ik dit puur zeg om het gesprek niet verder aan te hoeven gaan. Ik ben nl even zeer weinig gemotiveerd, en dat voelt tegelijkertijd zo ruk! Want ik had toch echt een belofte gemaakt met mezelf dat ik om de week iets zou posten! En belofte maakt…. Juist dat dus.

Ondertussen krijg ik emails via mijn blogmail binnen of ik een product wil promoten via mijn blog en aanmeldingen bij allerlei blogkanalen. Via facebook zit ik bij 10-tallen bloggroepen/communities (even serieus, je hebt echt geen idee hoeveel er werkelijk zijn!), en elke dag komen er weer talloze blog-feeds langs op mijn tijdlijn, die ik snel weg klik. Beetje confronterend omdat ik al weken geen nieuwe content heb geplaatst… oops…

Het was zo mooi, die paar maanden in 2017. Het was zo lekker en het voelde goed. Daar zo actief mee bezig zijn. Maar nu? What happened? Ik baal van mezelf, voel me een faler en mijn heerlijke innerlijke criticus, of zoals ik haar noem mijn ‘Bitch’, zegt: zie je nou, jij kan dit helemaal niet. Jij bent geen doorzetter, je geeft makkelijk op en laat dingen weer verslonzen! Discipline? Hahaaaa, dat heb je niet. Maar geeft niet meisjelief, doe maar lekker niets, wuif het maar weg, lekker makkelijk. Want die weg ken je heel goed…’.

Maar, ik wil eigenlijk tóch weer bloggen en die Bitch heeft wel een punt, ik heb afgelopen weken wellicht te vaak voor makkelijk gekozen, en ik moet weer even uit die negatieve spiraal hier.

Dus hier ben ik weer. Ik deel dit met jullie. Ik had vorig jaar lekker veel geschreven, had genoeg content voor een aantal maanden en ben inmiddels aan wat blogs begonnen over echt wel leuke, boeiende, inspirerende en hele persoonlijke gebeurtenissen, maar niet afgemaakt. Die zwerven nu nog ergens op een usb-stick in mijn huis.

En nu? Ik ga weer schrijven en posten. Want toen ik begon, was ik eigenlijk best wel een beetje trots! Het blijft mijn eigen product, en daardoor spannend, want ik gooi alles lekker van me af en ja, iedereen kan het lezen en een mening hebben en het leuk of stom vinden en me dat wel of niet laten weten etcetc. Maar weet je, ik vind het toch te boeiend om dit voorbij te laten gaan! Het voelt te goed om af te haken en ik vond het supergaaf om een ‘actief’ blog te hebben en dat gevoel is niet weg!

Jaaa, FUCK it, ik ga weer knallen! Ik accepteer gewoon dat ik even geen ruimte voelde om actief te posten en dat er andere dingen blijkbaar de overhand hadden.

Was alleen even in een ‘winterslaap’, zullen we maar zeggen…en mijn Bitch heeft me even goed wakker geschud! Hoe confronterend ook, ze legt wel vaak de vinger op de zere plek. En als er 1 ding is wat ik wel geleerd heb afgelopen jaar is dat je soms gewoon even een high five moet geven aan je Bitch en zeggen: weet je, dank voor je harde woorden, ik neem ze mee, buig ze om en doe wat goed voelt!

..dus Bitch, blijf maar lekker dicht bij me…, schudt me af en toe maar even wakker, dan krijg je van mij die high five!

13 thoughts on “Wake me up, B*tch!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *